Walim przyciąga od ponad dziesięciu lat turystów dzięki udostępnieniu do zwiedzania podziemnych sztolni w Rzeczce, fragmentu monumentalnej inwestycji militarnej Niemiec w Górach Sowich z czasów II wojny światowej, znanej pod kryptonimem „Riese”, czyli „Olbrzym”. Parę lat później uruchomione zostały w gminie Walim jeszcze większe lochy podziemne pod Włodarzem. Obie dobrze zagospodarowane atrakcje turystyczne przyciągają rocznie kilkadziesiąt tysięcy turystów. Walim, to miejsce wciąż jeszcze dziewicze, chociaż w ostatnim dziesięcioleciu baza turystyczna znacznie się poprawiła, wzrosła liczba miejsc noclegowych i gastronomicznych, przyciągają przyjezdnych nowoczesne pensjonaty w Dziećmorowicach, a restauracje i hotele „Geovita” w Jugowicach i „Borys” w Zagórzu Śląskim, cieszą się dobrą marką. Walim słynie gospodarstwami agroturystycznymi rozsianymi w całej, rozległej gminie, pensjonatami i atrakcyjnymi szlakami turystycznymi na Wielką i Małą Sowę oraz w inne partie górskie Gór Sowich. Wizytówką turystyczną gminy nie do końca dobrze wykorzystaną jest zamek Grodno z atrakcyjną widokowo wieżą zamkową, a także położone w dole Jezioro Bystrzyckie w Zagórzu Śląskim. Ale przede wszystkim Walim słynie z Rzeczki. W tej wsi na północnych zboczach górskich funkcjonują znane na całym Dolnym Śląsku wyciągi narciarskie, są miejsca noclegowe i punkty małej gastronomii. Walim powinien być dla Wałbrzycha turystyczną mekką , takim wałbrzyskim Zakopanem. Jest to gmina o ogromnych, nieujarzmionych, niedostatecznie promowanych możliwościach turystyczno-wypoczynkowych.
Podobnym turystycznym Eldorado ma szanse stać się Głuszyca. To miasto, tak jak Walim, otrzymało w darze od natury urzekające krajobrazy z jednej strony Gór Sowich, a z drugiej Gór Suchych. Położona w rozległej kotlinie nad bystrym nurtem Bystrzycy, której źródła wytryskują na zboczach masywu Włodarza, zbierając boczne strumienie Złotej Wody i Rybnego Potoku z Gór Suchych, jest Głuszyca wciąż „terra incognita”. W gąszczu bujnej roślinności, zasłonięte zboczami gór kryją się dachy budynków jak jaskółki przed deszczem. Tędy prowadzą atrakcyjne szlaki turystyczne piesze na najwyższą górę w obszarze gminy – Waligórę, u stóp której znajduje się słynne schronisko „Andrzejówka”, bądź też w przeciwnym kierunku na Włodarza i Wielką Sowę. Gmina posiada jeszcze dodatkowy skarb, niezwykle malowniczo położone w przełęczach górskich wsie o charakterze letniskowym: Grzmiącą, Rybnicę Małą, Łomnicę, Sierpnicę, Zimną Wodę.

- Polecamy: gospodarstwa agroturystyczne w górach

Na ścieżkę turystyczną wkroczyła Głuszyca w 1996 roku, kiedy to uruchomione zostały podziemne sztolnie pod Osówką, wydrążone w czasie wojny według projektu „Olbrzym”. „Podziemne miasto” pod Osówką zyskało rozgłos ze względu na rozmaitość i długość labiryntu podziemnego (niespełna 2 km.), a także zagadkowych budowli naziemnych na zboczach i szczycie Osówki. Odwiedza je rocznie ponad 60 tys. osób. W ubiegłym roku w ramach projektu unijnego wybudowano w pobliżu wejścia do podziemi okazały budynek socjalny z salą konsumpcyjną, salką konferencyjną, zapleczem gastronomicznym, toaletami, itp. Podobny obiekt został wzniesiony pod wyciągiem narciarskim w Łomnicy. W dalszej kolejności przewidziana jest modernizacja wyciągu i wyposażenie go w niezbędne urządzenia. Łomnica przyciąga turystów weekendowych na „Łowisko Pstrąga” lub organizowane tu imprezy rekreacyjno-sportowe, Maraton MTB, Festiwal Pstrąga, .Powodzeniem cieszą się gospodarstwa agroturystyczne w Łomnicy, Sierpnicy (pięknie położone stawy rybne) i w Rybnicy Małej – „Gospoda Sudecka”. W planach gminnych jest zagospodarowanie turystyczne malowniczego akwenu wodnego po kamieniołomach w Głuszycy Górnej oraz ścieżki spacerowej z ulicy Leśnej wzdłuż pięciu stawów. Atrakcją turystyczną są ruiny zamku Rogowiec, zabytkowe drewniane kościółki w Grzmiącej i Sierpnicy, a także dawny zajazd „Pod Jeleniem” oraz kilka willowych kamienic i pałaców w centrum miasta.
Największą gminą w powiecie (nie licząc Wałbrzycha) jest Boguszów- Gorce. To zarazem najstarsze górnicze miasto regionu, bowiem prawa miejskie i górnicze otrzymało z rąk króla czeskiego Władysława Jagiellończyka w 1499 roku. Miasto zbudowane na stoku pnącego się coraz wyżej wzniesienia słynie w kraju z najwyżej położonego rynku (598 m. n.p.m.). Boguszów (z niem. Gottesberg) przez Polaków nazwany Boża Góra w połączeniu z dwoma przyległymi osiedlami typu miejskiego – Gorcami i Kuźnicami Świdnickimi, tworzy urozmaicony zespół miejski, liczący ok. 20 tys. mieszkańców. Podobnie jak inne gminy powiatu wałbrzyskiego miasto położone jest w otoczeniu dwóch pasm górskich, Gór Wałbrzyskich z Chełmcem, gdzie turystów przyciągają atrakcyjne trasy rowerowe i Gór Kamiennych z Dzikowcem, na którym znajduje się wyciąg narciarski i ośrodek sportów paralotniarskich. Stanowią one o walorach turystycznych Boguszowa - Gorc. W samym mieście na uwagę zasługuje XVIII-wieczny ratusz oraz kościół Św. Trójcy z 1535 roku, przebudowany w 1723 roku w stylu barokowym. Nową atrakcją turystyczną są kaskadowo usytuowane stawy w Starym Lesieńcu na ciekawym szlaku turystycznym zboczem Lesistej do Czarnego Boru. Upadek górnictwa w pobliskim Wałbrzychu i w samym mieście (kopalni barytu), a także innych zakładów przemysłowych spowodował znaczne zubożenie ludności. Miasto z trudem podnosi się gospodarczo i budzi podziw licznymi inicjatywami w dziedzinie szkolnictwa, kultury, kultury fizycznej i sportu (sukcesy krajowe i międzynarodowe sekcji zapaśniczej kobiet), a obecnie także turystyki (ośrodek sportów zimowych i letnich na Dzikowcu). Boguszów-Gorce słynie z corocznego Maratonu Górskiego na 100 km., jedynej tego typu imprezy turystyczno-sportowej w Polsce.
U podnóża Trójgarbu w Górach Wałbrzyskich mieszczą się dwie gminy wiejskie powiatu wałbrzyskiego – Czarny Bór i Stare Bogaczowice. Położenie geograficzne w bezpośrednim sąsiedztwie atrakcyjnych szlaków turystycznych, interesująca przeszłość tych gmin, zabytki kultury materialnej, skłaniają władze samorządowe do podejmowania działań sprzyjających rozwojowi turystyki i wypoczynku.
Czarny Bór, jest dobrze rozwiniętą wsią rolniczo-przemysłową, ciągnącą się wzdłuż Lesku, na skrzyżowaniu ruchliwych dróg z Wałbrzycha do Jeleniej Góry i z Mieroszowa do Świebodzic. Graniczy z powiatem kamiennogórskim.. Przemysł stanowią kamieniołomy melafiru, największe na Dolnym Śląsku. Do zabytków należy kościół parafialny Najświętszego. Serca Pana Jezusa, ruiny zamku Liebenau lub castrum Schwarzwaldu z XIV wieku, zespół pałacowy z XVIII wieku, przebudowywany parokrotnie, w którym znajduje się obecnie Szpital Leczenia Odwykowego oraz inne domy mieszkalne i zabudowania gospodarcze. Czarny Bór słynie z dobrej pracy z młodzieżą w Uczniowskim Klubie Sportowym „Melafir” specjalizującym się w narciarstwie biegowym i biathlonie, organizuje też dorocznie „ Narciarskie Biegi Krasnali” dla dzieci do lat 13-tu, a także Letni Bieg Biathlonowy o Puchar Melafiru. W zakresie turystyki gmina stawia na agroturystykę, rozwój sieci gastronomicznej i utrzymanie na właściwym poziomie ścieżek rowerowych.
Stare Bogaczowice to rozległa, dobrze rozwinięta wieś łańcuchowa nad Strzegomką, wzdłuż drogi ze Świebodzic do Kamiennej Góry . Obok tego, że jest siedzibą gminy znana jest z produkcji wody mineralnej „Anna” z występujących tu źródeł szczawy wodoro-węglanowo-sodowej o składzie podobnym do znanych wód Szczawna lub Jedliny-Zdroju. Za Niemców powstało tu niewielkie uzdrowisko koło kaplicy Św. Anny, ale jego rozbudowę przerwała II wojna światowa. Pod względem turystycznym obok walorów krajobrazowych na uwagę zasługuje barokowy kościół parafialny Św. Józefa Oblubieńca, otoczony murem z bramą zwieńczoną tympanonem. Wspomniana kaplica na wzniesieniu zwanym Górą Św. Anny, zbudowana według projektu architekta J.A. Jentscha, znanego z Krzeszowa, zachwyca wystrojem wnętrza i polichromią wykonaną w XVIII w. przez innych artystów krzeszowskich. Do zabytków należy również zespół klasztorny cystersów, ruiny kościoła ewangelickiego z końca XVIII wieku oraz wiele budynków mieszkalnych i gospodarczych. Przez Stare Bogaczowice prowadzi „Szlak Cystersów” obejmujący najciekawsze zabytki pocysterskie regionu. Ozdobą wsi jest nowo zbudowana szkoła wraz z gimnazjum i hala sportową, Gmina stawia na rozwój kultury fizycznej i turystyki, aktywnie działa tu od lat Uczniowski Klub Sportowy „Anna”, specjalizujący się w kolarstwie górskim i biegach przełajowych. Nad pięknie położonym zalewem wodnym z kąpieliskiem, plażą i polem namiotowym, corocznie organizowane są powiatowe zawody w triatlonie. Dla turystów pieszych wyznaczono atrakcyjne szlaki górskie do Skrzyżowania Siedmiu Dróg pod Trójgarbem. Można skorzystać z posiłków w Bacówce „Pod Trójgarbem” lub we wsi w Zajeździe „Przy Kominku”.
Pozostało nam jeszcze jedno miasto powiatu wałbrzyskiego. Piszę o nim na końcu z premedytacją, kierując się biblijnym przesłaniem, że ci co na końcu, mogą być pierwszymi. Na to wskazuje merytoryczny ciąg działań i przedsięwzięć, które sytuują miasto Mieroszów w gronie najbardziej operatywnych i skutecznych gmin turystycznych regionu wałbrzyskiego. Mieroszów jak przystało na miasto przygraniczne pracuje nad poprawą swego wizerunku już od lat. To właśnie w gminie Mieroszów można było znacznie wcześniej niż gdzie indziej znaleźć godziwe warunki do rekreacji i wypoczynku. Tu najwcześniej rozwinęła się przyjazna i na niezłym poziomie gastronomia. Wystarczy wymienić hotel i restaurację „Darz Bór” w Rybnicy Leśnej, pensjonat „Leśne Żródło” w Sokołowsku, hotel „Eden” w Kowalowej, nie mówiąc o Schronisku Górskim „Andrzejkowa”. Mieroszów dał się poznać w całym kraju słynnym „Biegiem Gwarków”, masową imprezą sportowo-rekreacyjną w narciarstwie biegowym, organizowaną na zmianę pod Waligórą na Przełęczy Trzech Dolin obok „Andrzejówki”, albo też w Sokołowsku. Tej miejscowości warto poświęcić chwilę uwagi.
Położone w głębokiej przełęczy górskiej, otoczone ze wszystkich stron malowniczymi lasami Sokołowsko (niem. nazwa Gorbersdorf) ma swój mikroklimat, czyste powietrze i zdrową wodę. Już w połowie XIX wieku stało się zdrojem. Przed I wojną światową było najnowocześniejszym uzdrowiskiem na Śląsku. Stanowiło wzór dla takich kurortów jak szwajcarskie Davos czy polskie Zakopane. Dawny zakład leczniczy doktora Brehmera w okazałym neogotyckim pałacu, nazwany po wojnie „Grunwald”, po wielu latach eksploatacji został unieruchomiony.. Dopiero teraz znalazł nabywcę, który jest w stanie uchronić go od dewastacji. Sokołowsko powoli wkracza na drogę odbudowy. To ogromnie ważne dla reaktywowania uzdrowiska, a co za tym idzie - funkcji rekreacyjno- wypoczynkowej i turystycznej gminy. Takie szanse ma Mieroszów skutkiem otwarcia drogowego przejścia granicznego w Golińsku z Czechami, a także przejścia pieszego i rowerowego Mieroszów – Zdanow, które znacznie skróciło drogę do atrakcji turystycznych w Czechach i w Polsce. Mieroszów ma do zaoferowania piesze i rowerowe wycieczki w okoliczne góry, punkty widokowe, turystyczne wiaty na szlakach, schroniska i kilkanaście punktów gastronomicznych. W samym mieście godne obejrzenia jest zabytkowe centrum z kaskadowym rynkiem i podcieniami, kościół parafialny św. Michała Anioła z XV w. i inne zabytki. Na terenie gminy warto zwiedzić starą kuźnię w Różanej, drewniany kościółek Św. Jadwigi w Rybnicy Leśnej, schronisko górskie „Andrzejówka”, ruiny zamku Radosno na drodze do Sokołowska, cerkiew prawosławną wraz z Galerią Słowiańską w Sokołowsku, a także nowo zbudowany Dom Dziecka w Nowym Siodle. Mieroszów utrzymuje przyjazne kontakty z czeskim przygranicznym Mezimesti, Jak się dowiadujemy owocem tej współpracy w I etapie jest projekt budowy wspólnej dla obu miast hali sportowej , traktowanej jako kompleks rekreacyjno-turystyczny, bowiem projekt dotyczy wielu przedsięwzięć sprzyjających rozwojowi turystyki i rekreacji.
Starałem się jak tylko mogłem pokazać zasoby turystyczne powiatu w największym skrócie. Mam świadomość, że ten przegląd nie jest doskonały, że jest subiektywny i nie ma charakteru stricte naukowego lub urzędowego. Mogłem pominąć takie czy inne przedsięwzięcia gmin na polu turystyki, bądź też nie docenić lub przecenić ich rezultaty. Czy to co starałem się wypunktować daje podstawę do stwierdzenia, że powiat wałbrzyski jest na dobrej drodze do rozwoju turystycznego regionu, że stanowi w miarę solidne zaplecze dla rozwoju Wałbrzycha jako jego potencjonalnej stolicy turystycznej - oceńcie Państwo sami. Tak samo, jak odpowiedź na pytanie, czy jesteśmy w stanie konkurować w rozwoju ruchu turystycznego z takimi sąsiadami jak region kłodzki lub jeleniogórski?

Stanisław Michalik, "Głos Głuszycy”